Zarząd Koła SAPER ZŻWP im. gen. J. Jasińskiego i Klub Piechurów PERPEDES, zorganizowali już 3. w tym roku wycieczkę po Ziemi Dolnośląskiej, do Legnicy, Dunina i Legnickiego Pola dla swoich członków , ich rodzin oraz wdów po naszych zmarłych Kolegach. I tak 21 lipca br., o godz. 8.00, wyruszyliśmy spod bramy Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych w kierunku Legnicy po nowej AOW. Po powitaniu uczestników wycieczki, tworzących już „rodzinę turystyczną”, przez organizatorów:- Kolegów: Jerzego Marczaka i Jana Szymczaka , i przedstawieniu programu sobotniej eskapady, podziwialiśmy Obwodnicę , oddaną 31 sierpnia 2011r. oraz Most Rędziński- most podwieszony z dwoma przęsłami o rozpiętości 256 m, wiszącymi na najwyższym pylonie w Polsce o wysokości 122m.Podbudowani kunsztem sztuki inżynierskiej, w wesołym nastroju , po ponad godzinnej jeździe po autostradzie, dojechaliśmy do Legnicy. Tam, po spotkaniu z Panią przewodnik, rozpoczęliśmy zwiedzanie tego pięknego miasta od Zamku. Zamek, który stanął na .miejscu grodu obronnego z X w., składał się z części mieszkalnej, kaplicy, trzech wież oraz części gospodarczej i umocnień. Stał się on siedzibą piastowskich książąt legnicko-brzeskich. W XVI w. rozbudowano go znacznie w stylu renesansowym. Zamek spłonął doszczętnie podczas ostatniej wojny; odbudowano go w latach 1962-1969.Obecnie wznoszą się nad nim dwie wieże: św. Piotra ( jednego z patronów Legnicy), oraz św. Jadwigi, gdzie podobno przesiadywała często ta święta. Zamek podziwialiśmy jedynie z zewnątrz, gdyż obecnie mieszczą się w nim szkoły. Niedaleko stoi Wieża Głogowska ( jedna z czterech ), prowadząca do zamku. Zwiedziliśmy też Katedrę św. św. Apostołów Piotra i Pawła, w obecnej formie z XVI w., była kościołem mieszczańskim, dlatego tak wiele zauważyliśmy epitafiów. Mimo, że kościół został przebudowany w stylu neogotyku, zachował jednak bogate wyposażenie z poprzednich wieków, m.in. renesansową ambonę, barokowy prospekt organowy, kaplice oraz wspaniały ołtarz główny. Następnie naszą uwagę przykuły liczne zabytkowe kamienice oraz kamieniczki, które przylegają do budynku dawnego ratusza, i klasztor Franciszkanów. W jednej z kaplic kościoła św. Jana Chrzciciela, znajduje się Mauzoleum Piastów. Ma ono symboliczną wymowę, podkreśla bowiem nie tylko wielkość dynastii, lecz tragedię związaną z jej wygaśnięciem. Już trochę zmęczeni, poszukaliśmy kawiarnię, w której przy kawie, herbacie, ciastku a nawet piwie, dzielono się wrażeniami z poznanych zabytków. Kolejnym punktem wycieczki była wioska Dunino, odległa około 0,5 godz. od Legnicy. W pobliżu Dunina 26 sierpnia 1813r., miał miejsce epizod jednej z wojen napoleońskich, określany mianem Bitwy nad Kaczawą. Pamięci tego wydarzenia, w 1908r. wzniesiono kamienny kopiec z kulami armatnimi z pola bitwy, zaś w 1909r. pawilon w kształcie wielobocznej rotundy, w którym urządzona została ekspozycja pamiątek z wojen napoleońskich. Muzeum BnK funkcjonujące do roku 1945, zostało reaktywowane w 1996r. Po zwiedzeniu Muzeum bardzo głodni , udaliśmy się pieszo do restauracji „STARY MŁYN”, gdzie czekał już na nas bardzo smaczny „ integracyjny” obiad. Po krótkim odpoczynku przemieściliśmy się do m. Legnickie Pole, gdzie 9.04.1241r. w okolicach LP doszło do bitwy, znanej w historii jako bitwa pod Legnicą. W bitwie tej rycerstwo polskie , starło się z Tatarami prącymi na Węgry, a książę Henryk II Pobożny został śmiertelnie ranny. Tatarzy zbezcześcili zwłoki ( zatknięto na dzidzie głowę ) . Obrońcy się nie poddali a najeźdźcy po złupieniu okolicy wycofali się. Matka księżna Jadwiga ( późniejsza święta ) ufundowała Kościół oraz Klasztor. Obecnie w gotyckiej świątyni, znajduje się Muzeum Bitwy Legnickiej, gdzie można zapoznać z przebiegiem bitwy. Obok Muzeum , znajduje się Kościół Podwyższenia Krzyża i św. Jadwigi, ozdobiony krzyżem pozłacanym św. Benedykta, którego mieliśmy przyjemność oglądać. I na tym zakończono interesującą wycieczkę. Choć bardzo zmęczeni ale zadowoleni, wróciliśmy do Wrocławia , oczekując kolejnej wycieczki po niezwykle ciekawej Ziemi Dolnośląskiej. Dziękuję Koledze Wacławowi Malejowi za wykonane piękne zdjęcia.
Jerzy Marczak
