Zarząd Koła Saper ZŻWP im. gen. J. Jasińskiego i Klub Piechurów Perpedes, zorganizowali ostatnią w tym roku wycieczkę na Opolszczyznę. W dniu 11.10.2015r. o godz.8. 00 nasza zintegrowana klientela turystyczna, wyruszyła spod bramy CSWInż. i Chem. do Opola. Kierownik wycieczki Jerzy Marczak bardzo gorąco powitał wszystkich uczestników wycieczki, zapoznał z jej programem oraz pożyczył wspaniałego samopoczucia i wielu sympatycznych wrażeń. Następnie przewodnik i zarazem pilot Piotr Trojanowski, omówił bardzo szczegółowo niedzielną eskapadę i utartym już szlakiem, po niecałych dwóch godzinach jazdy przybyliśmy na zwiedzanie Starego Miasta i pięknego Ratusza. Ratusz w Opolu stanowi budynek, znajdujący się w dzielnicy Śródmieście. Wzniesiony został w 1864 r. i częściowo w 1936 r., w stylu neorenesansowym na wzór florenckiego pałacu Vecchio, w miejscu wcześniejszej budowli. W średniowieczu, w miejscu obecnego ratusza, znajdował się drewniany dom kupiecki, W XIV wieku zdecydowano postawić budowlę z cegieł- ratusza. W XVI w. postawiono wieżę z zegarem i dzwonem. W 1740r. postawiono barokową wieżę z charakterystyczną cebulastą kopułą. Ratusz przetrwał bombardowania w czasie II wojny światowej i służy do dzisiaj jako siedziba władz miejskich. Z wieży wykonywany jest codziennie hejnał Opola. Po zwiedzeniu Ratusza, podziwialiśmy Rynek, który zachował średniowieczny kształt, typowy dla ówczesnych miast tego regionu. Opolski Rynek mocno ucierpiał w 1945r. podczas zdobywania miasta przez Armię Czerwoną. Zniszczeniu uległa większość zabytkowych kamieniczek na pierzei zachodniej i wschodniej. Pozostałe odbudowano po wojnie, jednak większość nie nawiązuje kształtem do dawnych przedwojennych. Architekci polscy nadali nowym budynkom kształty nawiązujące do baroku. Mieliśmy okazję podziwiać pierzeję północną, wschodnią, południową i zachodnią, różniące się zabudową i niepowtarzalnym urokiem i wyglądem. Kolejnym obiektem godnym uwagi to Wzgórza Uniwersyteckie. Są najwyższym wzniesieniem w obrębie starego miasta, osiągające 165m ponad poziom morza. W swej ponad 1000-letniej historii nosiło różne nazwy. Początkowo nazywano je Górą Wapienną, bo w średniowieczu istniał tu kamieniołom i wyrobisko kamienia wapiennego oraz piece, w których wypalano wapno . Stąd nazwy ulic – Wapienna dzisiaj Piwna i równoległa do niej, tylko częściowo Kamienna. W późniejszych czasach miejsce to nazywano Wzgórzem Wojciechowym, Dominikanów, Kolegiackim, Klasztornym, Zamkowym, a nawet Opolskim Akropolem. Po 1996r.przyjęto nazwę Uniwersyteckiego, bo tu ulokowano główne budynki Uniwersytetu Opolskiego Colegium Maius i Colegium Minus. Historia Wzgórza jest bardzo bogata i nie sposób go opisać w całym jej bogactwie. Obecnie Wzgórze Uniwersyteckie w Opolu można nazwać muzeum rzeźby uratowanej na wolnym powietrzu.. Renowacje stojących tam pomników, zostały sfinansowane przez Urząd Marszałkowski w Opolu, Uniwersytet Opolski, Uniwersyteckie Stowarzyszenie na rzecz Ratowania zabytków Śląska Opolskiego, Ministerstwa Kultury i prywatnego sponsora Karola Cebulę. Zgodnie z planem wycieczki, godna zwiedzenia była Katedra- Kościół katedralny świętego Krzyża- rzymsko-katolicki Kościół parafialny, a także katedralny. Dnia 3 kwietnia 1964r. świątynia została wpisana do rejestru województwa opolskiego. Obecny kościół powstał w XV wieku w miejscu wcześniejszych z XI i XIII wieku, i był wielokrotnie przebudowywany. Dzięki wieżom o wysokości 73 m, jest najwyższą budowlą w mieście. W świątyni znajduje się obraz Matki Boskiej Opolskiej ( MBO ), sprowadzony tu na stałe w 1702r. z Piekar Śląskich. W jednej z bocznych absyd stoi ołtarz z obrazem MBO ukoronowany w 1983r. przez papieża Jana Pawła II. Po obu stronach ołtarza umieszczono anioły, a jego szczytu, znajduje się wizerunek Boga Ojca w towarzystwie aniołków. W południowym fragmencie katedry znajduje się Kaplica Piastowska, zbudowana na przełomie XV i XVI wieku. Z wielkim zainteresowaniem oglądaliśmy na ścianie północnej drzewo genealogiczne Piastów Opolskich. Całość uzupełniają dwa barwne witraże, przedstawiające zabytki Opola, m.in. Katedrę, Ratusz, i Wieżę Piastowską. Znajdują się tutaj: Kaplica św. Jadwigi, św. Anny, a we wnęce gotycka chrzcielnica z XIV w. – najstarszy zabytek w świątyni. W świątyni są także dwie ambony, starsza wykonana w stylu renesansowym, druga wykonana w stylu klasycystycznym przez Jana Echtera w 1805r. Organy katedralne powstały w 1898r. Zobaczyliśmy także Opolską Wenecję ( OW ). Tworzy ją szereg uroczych kamienic, które w połączeniu z kanałem dają piękny widok, przypominający właśnie Wenecję, OW najbardziej prezentuje się od ulicy Piotrowskiej. 10 czerwca 2007r.uruchomiona została iluminacja fragmentu rzeki Młynówki, od mostu Katedralnego do Zamkowego. Obecnie znajduje się 8 mostów nad Młynówką, którą można odseparować od Odry dzięki nowo wybudowanym śluzom przy moście katedralnym oraz na południowym krańcu Wyspy Pasieki. Nie mogliśmy nie zobaczyć Wieży Piastowskiej tj. okrągłej wieży wolnostojącej w płd.- wsch. narożniku nieistniejącego obecnie Zamku Piastowskiego w Opolu. Jest jednym z najstarszych zabytków architektury obronnej w Polsce, zbudowany około 1300r. o wysokości 42m. Kolejną atrakcją, którą zwiedziliśmy to Amfiteatr Opolski- Narodowe Centrum Polskiej Piosenki. Od czerwca1963, oprócz 1982 i 2010r., odbywa się tutaj krajowy Festiwal Piosenki Opolskiej. Widownia liczy obecnie 3633 miejsc siedzących, a przed przebudową prawie 4800 miejsc. Zobaczyliśmy także Staw Zamkowy. Pierwotnie była tu fosa otaczająca zamek książęcy. Zamek został rozebrany w 1930r., a z części fosy utworzono staw. Nad brzegiem stawu w 1909r. zbudowany został drewniany domek nazywany „ Domkiem lodowym”. Podczas powodzi w 1997r. domek został całkowicie zalany i uszkodzony. Obecnie po rekonstrukcji, mieści się tutaj restauracja Piramida, natomiast staw zamieniony na największa fontannę w mieście. I na tym zakończyliśmy zwiedzanie Opola. Bardzo zmęczeni ale zadowoleni, udaliśmy się do Hotelu „Zajazd Krapkowice”, gdzie zjedliśmy bardzo smaczny obiad i zregenerowaliśmy siły do dalszego zwiedzania. Udaliśmy się obecnie do Rogowa Opolskiego, aby podziwiać renesansowy zamek ( obecnie pałac ), zbudowany w XVI w. przez Ród Rogoyskich. Najstarszą część stanowią dwa renesansowe skrzydła mieszkalne z narożną basztą. W czasie ostatniej wojny i po wojnie zamek uległ zniszczeniu. W latach 60. ruiny przejęła Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu i rozpoczęła jego odbudowę, którą zakończyła w 1975r. Obecnie w zamku znajduje się oddział zbiorów zabytkowych biblioteki. Mieliśmy okazję oglądać rękopisy z XIV w., książki drukowane od poł. XV do końca XVIII w. i zbiory zabytkowej grafiki i kartografii w tym prawie komplet map śląskich. Ostatnim obiektem, który zobaczyliśmy to Zamek w Prószkowie, uważany przez niektórych historyków za pałac. Należał do rodu Prószkowskich, zbudowany około XVI w. na planie prostokąta z dziedzińcem wewnętrznym. Był otoczony fortyfikacjami bastionowymi. Zniszczony przez Szwedów w 1644r. został odbudowany, a w XVIII i XIX wieku przebudowany. Obecnie mieści się w nim Dom Pomocy Społecznej. Zachowały się krużganki dziedzińca i barokowe wnętrze. I na tym zakończyliśmy zwiedzanie pięknej Opolszczyzny. Około godz.18.00 bardzo zmęczeni i jednocześnie naprawdę zadowoleni, udaliśmy się do Wrocławia. Na zakończenie chciałbym najserdeczniej podziękować naszym niezawodnym turystom za mężne znoszenie trudów eskapady, bardzo dziękuję Prezesowi Koła Saper Koledze W. Malejowi za wykonanie pięknych zdjęć, pilotowi i jednocześnie przewodnikowi P. Trojanowskiemu za wzorcowe przygotowanie wycieczki oraz Panu Czesławowi- naszemu kierowcy za bezpieczną i kulturalną jazdę. Do spotkania w przyszłym roku, na wycieczkach zagranicznych i krajowych.
Jerzy Marczak
foto: Wacław Malej
